اعلام حریق

سیستم اعلان حریق جهت اطلاع رسانی از وقوع حریق و صدور فرمان به سه گروه آدرس پذیر، متعارف و بدون سیم (وایرلس) تقسیم می‌شوند که هر یک از این سامانه‌ها  به دو گروه خودکار و دستی تقسیم می‌شوند.

 در مدل دستی، شستی اعلام حریق، تنها منبع تشخیص حریق است. تشخیص حریق در این‌گونه سیستم‌ها فقط به انسان سپرده شده‌ است و در مکان‌هایی که انسان حضور ندارد، کاربردی ندارند.

اما سیستم‌های اعلان حریق خودکار، وابستگی کمتری به تشخیص انسان دارند. سیستم‌های خودکار، به دو گروه آدرس‌پذیر، و غیر آدرس‌پذیر تفکیک می‌شوند. در سیستم آدرس‌پذیر، علاوه بر اعلان حریق، محل دقیق وقوع آن نیز مشخص می‌شود. در سیستم‌های متعارف چندین دتکتور که یک منطقه از ساختمان را بوشش می دهند در قالب یک مدار به هم پیوسته و به تابلو کنترل مرکزی وصل می‌شوند پس هر مدار نمایندهٔ یک منطقه است .

بیشتر بدانیم